Leerlingen die beginnen met Chinees leren, komen veel moeilijkheden tegen: het schrift is anders, de grammatica is anders en de klanken zijn heel anders dan in het Nederlands. Op zich valt hier goed mee om te gaan. Als je het aantal te leren karakters in het begin beperkt houdt en niet te lange zinnen maakt, is het best te doen. Maar hoe doe je dat met die klanken?Bij een eerste les vind ik het belangrijk dat de leerlingen al echt iets leren. Als ze thuis komen wil ik graag dat ze al iets kunnen zeggen in het Chinees en meestal is dat: "Hallo, ik heet... en ik ben een Nederlander." De tonen leg ik dan wel meteen uit en daar oefenen we ook mee, maar voor de rest leg ik het pinyin niet uit. De leerlingen leren het dan door mij na te zeggen. Meestal gaat dat goed, maar vooral hélánrén levert soms de eerste les al problemen op.
Mijn vraag is hoe collega's dit aanpakken. Zijn er collega's die echt alleen met het pinyin beginnen? Hoe doe je dat dan? Hoe veel lessen besteed je hieraan? Is het niet moeilijk als je ook al de tonen moet oefenen? En ben je niet bang dat leerlingen teleurgesteld raken omdat ze nog niet kunnen beginnen met woorden en zinnen zeggen?
Als je het pinyin niet uitlegt, hoe pak je het dan aan? Selecteer je makkelijke woorden met makkelijke klanken? Leg je het per woord uit? Schrijf je de woorden fonetisch?
Tot nu toe heb ik het pinyin alleen uitgelegd bij gevorderde groepen. Dan selecteer ik een paar klanken waar die les de nadruk op ligt. Groepen waarvan de cursus niet zo lang duurde kregen deze uitleg dus niet. Ik vond het positief dat leerlingen zo de eerste lessen veel nieuws leren en dat ze het vak daardoor leuker vinden. Het nadeel is dat de leerling misschien verkeerde dingen aanleert, die later moeilijk te verbeteren zijn.
Vaak laat ik leerlingen zelf fonetisch opschrijven wat ze horen. Daardoor moeten ze heel nauwkeurig luisteren en worden ze zich bewust van het verschil tussen de uitspraak en de letters van het pinyin. Toch vind ik deze methode gevaarlijk, omdat de leerlingen dan niet het pinyin leren, maar hun eigen transcriptie. Bovendien kunnen ze zich op deze manier een verkeerde uitspraak aanleren, omdat ik niet precies uitleg hoe ik de klanken uitspreek.
Mijn ideale oplossing zou zijn dat ik woordenlijsten maak met maar een beperkt aantal klanken die ik dan telkens kan uitleggen. Maar zo'n woordenlijsten lijken mij heel lastig om te maken.
Kun je me tips geven? Wat zijn jouw ervaringen? Hoe pak jij dit aan? Ik hoor het graag van je.