Ardi Bouwers - Cirkels en rechte lijnen

Donderdag 16 juni was bij Kooijker in Leiden een boekpresentatie van Ardi Bouwers met het boek Cirkels en rechte lijnen. Het boek behandelt de verschillen tussen de Chinese en de Nederlandse cultuur. Tijdens de boekpresentatie ging Ardi vooral in op communicatie. Welke verschillen zijn er in communiceren tussen deze twee culturen? Waarom is het soms zo moeilijk om elkaar te begrijpen? 

Aan de hand van allerlei onderzoeken liet Ardi zien hoe mensen uit verschillende landen communiceren. Opvallend was om te zien dat Nederland en China steeds twee uitersten van het spectrum vormen. In communicatie met Chinezen moeten we daar dus rekening mee houden.

Zoals altijd als het om China gaat, is het ook van belang stil te staan bij de verschillen die er tussen Chinezen zijn. Het land is zo groot dat er ook bínnen China grote verschillen zijn, ook in de manier van communiceren. Dit heb ik zelf ervaren tijdens de uitwisselingen met scholen uit Beijing en Shanghai. Als je in Beijing met een hoger geplaatst iemand, zoals een conrector van een school, spreekt, wordt er vrij officieel taalgebruik gebezigd; in Shanghai heb ik gewoon gezellig zitten kletsen en grapjes gemaakt met een conrector. Ook de houding van de leerlingen vond ik heel anders: ik vond de leerlingen uit Shanghai veel opener en extroverter dan de leerlingen uit Beijing. 

Ardi zegt dan ook heel terecht dat je voor elke bewering die zij doet een voorbeeld kunt bedenken waarbij die bewering onwaar is. Het belangrijkste is in ieder geval om je bewust te zijn van de verschillen en daarin mee te bewegen. 

Zelf heb ik het boek nog niet gelezen, maar na de presentatie denk ik dat iedereen die iets met China te maken heeft, via werk, studie of reizen, iets aan dit boek zal hebben. Ik herkende tijdens de presentatie veel zaken die Ardi besprak, zoals onze directheid tegenover de indirecte manier van communiceren in de Chinese cultuur; de belangrijke hiërarchische verhoudingen en het lange-termijndenken in China. Maar ook voor mij waren er nieuwe dingen, zoals het geven van feedback. Wij Nederlanders denken altijd dat je kunt groeien en ideeën kunt verbeteren door middel van feedback. Ik dacht dat dat in China ook mogelijk was als je individueel feedback geeft, zonder dat anderen er bij zijn. Maar Ardi zegt juist dat feedback echt iets westers is en dat de Chinezen op een heel andere manier werken. Hoe dat precies zit, ga ik in haar boek lezen!